Με αφορμή την επιστολή μας για τις διαβάσεις ο Δήμος Αλιάρτου-Θεσπιέων και πιο συγκεκριμένα ο Δήμαρχος κύριος Ντασιώτης επικοινώνησε μαζί μας. Ο Δήμος θεωρεί ότι το θέμα των διαβάσεων και των ορίων ταχύτητας εκτός από την ασφάλεια των ανθρώπων, σηματοδοτεί και το επίπεδο του πολιτισμού μας. Δυστυχώς, όπως επισημαίνει στο θέμα αυτό, του σεβασμού των πεζών και ανήμπορων, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη.

Κυρίες, κύριοι

Προωθείται από 15 Ιουνίου 2022 η παρακάτω επιστολή (με τις πρώτες υπογραφές) που απευθύνεται στο δήμο Νέας Ιωνίας για την απαξίωση του δημόσιου χώρου. Πρέπει κάτι να γίνει άμεσα. Όποια/όποιος θέλει, μπορεί να στείλει το όνομα της/του ότι συμφωνεί(να προστεθεί στις υπογραφές). Η ΕΠΙΣΤΟΛΉ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΏΤΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΚΑΤΑΤΈΘΗΚΕ ΣΉΜΕΡΑ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΊΟ. Η επόμενη κατάθεση υπογραφών προγραμματίζεται αρχές Ιανουαρίου όταν αναλάβει η καινούργια δημοτική αρχή.

Επιστολή

Δεν το πολυσκέφτηκα. Ήθελα με πούλμαν να ταξιδέψω κάπου μακριά, εξωτερικό κατά προτίμηση. Ο κουμπάρος μου είχε ήδη επισκεφθεί αρκετές φορές την Αλβανία, μεταφέροντας μου πολύ θετικές εντυπώσεις. Το ίδιο ενθαρρυντικά ήταν και τα βιντεάκια τα οποία παρακολούθησα στο διαδίκτυο. Έτσι, μαζί με τον μικρότερο γιο μου, το Σπύρο, τις μέρες του Πάσχα βρεθήκαμε στα Τίρανα. Έντεκα και μισο χρόνων ο Σπύρος τόσες και οι ώρες που μας πήρε να φτάσουμε. Ο ένας από τους δύο οδηγούς, από τη στιγμή που περάσαμε τα σύνορα, έτρεχε συχνά με ταχύτητα διπλάσια από αυτή που όριζαν τα σήματα.

Η θέση της πρωτοβουλίας ΠΕΖΗ για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα

Ένα συνηθισμένο εμπόδιο των πεζών στα πεζοδρόμια είναι οι διαφημιστικές πινακίδες στις στάσεις, που είναι τοποθετημένες κάθετα στην κατεύθυνση κίμησης ανθρώπων και οχημάτων. Πολλοί δήμοι δείχνουν αδιαφορία στις παρανομίες αυτές και φαίνεται να βάζουν τα κέρδη από τις διαφημίσεις πάνω από την ανθρώπινη ζωή που κινδυνεύει με αυτόν τον τρόπο.

Ο δήμαρχος της πόλης Tübingen της Γερμανίας έγραψε στο Facebook, "Αγαπητοί οδηγοί, δεν πληρώσατε για τους δρόμους. Ούτε πληρώνετε αρκετούς φόρους. Το αγαπημένο σας μέσο μετακίνησης επιδοτείται μαζικά από όλους τους άλλους φορολογούμενους, και από την επόμενη γενιά. Αν οι τιμές αντιπροσώπευαν το πραγματικό ποσό που έπρεπε να πληρώνετε, μια θέση στάθμευσης θα έπρεπε να κοστίζει όχι 30 ευρώ το χρόνο, αλλά 3000."

Φετινό καλοκαίρι. Ντάλα μεσημέρι.Κάπου στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σε ένα παραπόταμο γνωστού ποταμιού. Ήμουν στην όχθη, σκυμμένος στο βιβλίο μου (ψέματα στο κινητό μου!). Ξαφνικά βλέπω από τα δροσερά (μάλλον κρύο τα τα τα;) νερά να αναδύεται, να ξεπροβάλλει ένας μικρός ποδηλάτης. Ποδήλατο όχημα παντός καιρού και τόπου.

Πάρος. Είχα επισκεφθεί τις προάλλες τις περίφημες Κολυμβήθρες με τους παράξενους γοητευτικούς σχηματισμούς των βράχων και τα γαλαζοπράσινα νερά. Οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες, που απλώνονται στους κολπίσκους και χαλάνε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, την ευμορφία του φεγγαρόμορφου τοπίου, μου ξύπνησαν τη διάθεση να επιχειρήσω μία μικρή εξερεύνηση. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από την ολιγόλεπτη βόλτα ήταν μία μικρή ξύλινη πινακίδα κρεμασμένη σε ένα μεγάλο αλμυρίκι με ημίγυμνες εξεγερμένες ρίζες.