Στις 22-9- 2006 για να τιμήσει ο σύλλογός μας τη μέρα χωρίς αυτοκίνητο πραγματοποίησε πριν την καθιερωμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας (αυτή τη φορά στην πλατεία Συντάγματος) προσομοίωση της προσπάθειας ενός εμποδιζόμενου ατόμου να χρησιμοποιήσει όχημα μαζικής μεταφοράς.

Μέλος της πρωτοβουλίας μας καθισμένο σε αναπηρικό καροτσάκι και κρατώντας πλακάτ με την αναγραφή «ΧΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΠΕΖΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ» προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ένα μέσο μαζικής μεταφοράς (τρόλεϊ).  Ήταν το τρόλεϊ της γραμμής 11 και βρισκόταν στη στάση ΟΤΕ μαζί με 6 άλλα μέλη του συλλόγου και τον υποψήφιο Δήμαρχο της Οικολογικής Αθήνας Τ. Κρομμύδα. 

Το τρόλεϊ είχε μεν προβλεπόμενο χώρο για ανάπηρους, το ερώτημα είναι πως ο ανάπηρος με το καροτσάκι μπορεί να τον προσεγγίσει. Οι πόρτες άνοιξαν, αλλά το μέλος του Συλλόγου μας παρά την συνδρομή των παρευρισκόμενων μελών δεν μπορούσε να ανεβεί στο μέσο, γιατί το σκαλοπάτι δεν ήταν ηλεκτροκινούμενο.

Για καλή του τύχη βρέθηκε ένας συμπολίτης μας αλβανικής καταγωγής που με τη μυϊκή του συνδρομή συνέβαλε στην τελική χρήση του μέσου από τον «ανάπηρο».  Οι επιβάτες κουνούσαν το κεφάλι και βρήκαν έτσι αφορμή για σχολιασμό των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα εμποδιζόμενα άτομα.

Η έξοδος στην πλατεία Συντάγματος και πάλι προβληματική. Τουλάχιστον έξη χέρια συμμετείχαν στο κατέβασμα. Αλλά δεν τελείωσαν εδώ τα βάσανα. Η χρήση διάβασης πεζών όταν δεν υπάρχουν ράμπες ή με ράμπες σε κακή κατάσταση ήταν πάλι πολύ δύσκολη και για τον επιβαίνοντα στο καροτσάκι αλλά και για το συνοδό του. 

Η προσομοίωση αυτή κατέδειξε για μια ακόμη φορά την προσποίηση και του ΟΑΣΑ για την δήθεν φροντίδα ατόμων με ειδικές ανάγκες (ναι βέβαια η ειδική σήμανση υπήρχε, πως χρησιμοποιεί όμως κάποιος τον προβλεπόμενο χώρο) αλλά και πολλών μελών της κοινωνίας, που ναι μεν κουνούν το κεφάλι γεμάτοι συμπόνια, αλλά κάποιοι από αυτούς αμέσως μετά είναι έτοιμοι να παρκάρουν σε πεζοδρόμια ή στις ράμπες που με τόσα έξοδα ο Δήμος κατασκεύασε σε σταυροδρόμια.