Στις επιστολές μας και στις προσπάθειές μας, θα μπορούσαμε να τονίσουμε περισσότερο τα θετικά αποτελέσματα μιας πολιτικής υπέρ των πεζών:

- Περισσότεροι μετακινούνται στην Αθήνα χωρίς αυτοκίνητο.
- Άμεσα οφέλη στην υγεία, λόγω άσκησης. Πιο μακροπρόθεσμα οφέλη στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής καθώς θα μειώνονται οι ρύποι και ο θόρυβος.
- Βελτίωση της ευταξίας και νομιμότητας που τόση ανάγκη έχει η χώρα.
- Η μείωση της παραβατικότητας γίνεται πηγή δημόσιων εσόδων και ταυτόχρονα δίνει ισχυρό οικονομικό κίνητρο για την αλλαγή νοοτροπίας (αν το παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο δεν είναι πλέον δωρεάν, θα ψάξω να βρω εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης).

Μια εξήγηση της αιτίας του προβλήματος είναι οτι η ανοχή στην παράνομη στάθμευση διευκολύνει τον κόσμο που έχει μάθει οτι το αυτοκίνητο είναι το μόνο αξιοπρεπές μέσο μετακίνησης. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή του νόμου απαιτεί μια προσπάθεια και κουλτούρα νομιμότητας που δεν υπάρχει. Οι δημόσιοι φορείς έχουν την ίδια νοοτροπία που έχει και ο κόσμος, επομένως συμμερίζονται την ανοχή που διευκολύνει το Ι.Χ. και τη μηχανή σε βάρος των υπολοίπων. Μην ξεχνάμε οτι έχουμε παραδείγματα παρόμοιας αυτοκινητοκεντρικής νοοτροπίας από διάφορες άλλες χώρες, επομένως δεν είναι καθαρά ελληνικό το πρόβλημα. Πολλές από αυτές τις χώρες όμως αλλάζουν νοοτροπία και επαναφέρουν τους δημόσιους χώρους στους πεζούς.